ENERGA Kogeneracja jako spółka odpowiedzialna społecznie nastawiona jest na budowanie partnerskich i etycznych relacji z różnymi grupami interesariuszy. Nasza działalność ukierunkowana jest nie tylko na aspekty ekonomiczne, ale również społeczne, etyczne i ekologiczne. Pragniemy aby w Spółce obowiązywały przejrzyste relacje z pracownikami, klientami, dostawcami, partnerami, społecznością lokalną, mediami i administracją.
Pracownik
O swoich pracowników ENERGA Kogeneracja troszczy się tworząc bezpieczne miejsca pracy. Bezpieczne środowisko pracy to jedno z najważniejszych wyzwań podejmowanych codziennie w naszej Spółce. Naszym pracownikom zapewniamy także możliwość edukacji i podnoszenia kwalifikacji, między innymi poprzez dogodny system dofinansowań dla tych, którzy chcą zdobyć lub uzupełnić wyższe wykształcenie. Spółka oferuje również szeroki zakres szkoleń zawodowych.
Czynnie wspieramy inicjatywny pracownicze. W ENERGA Kogeneracja od 1973 roku działa Klub Honorowych Dawców Krwi im. H.Dunanta, który zrzesza 86 członków naszej spółki oraz ENERGA-Operator S.A. Honorowi krwiodawcy zrzeszeni w klubie ofiarnie, szybko i skutecznie reagują na wszelkie apele o pomoc, dotyczące największego daru serca, jakim jest oddana krew. Od 1998 roku w Spółce działa Koło PZW Elektrociepłownia Elbląg. Zrzesza w swoich szeregach 205 zapalonych amatorów wędkarstwa zarówno z ENERGA Kogeneracja jak i spoza naszej Spółki. Koło jest organizatorem wielu imprez wędkarskich, także dla mieszkańców Elbląga, między innymi zawodów o Puchar Prezydenta Miasta Elbląga dla młodzieży szkolnej. Ponadto członkowie koła współpracują z Ogniskiem TKKF Witoszewo w Elblągu oraz Gimnazjum w Stankowie, gdzie założono szkółkę wędkarską dla młodzieży.
Środowisko
Spółka podejmuje wszelkie niezbędne działania, aby zapobiegać zanieczyszczeniom i chronić środowisko naturalne. Normy dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska traktujemy na równi z normami jakościowymi i produkcyjnymi.
Lokalna społeczność
ENERGA Kogeneracja czynnie uczestniczy w życiu Elbląga i regionu. Współpracujemy z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Elblągu w zakresie odbywania praktyk zawodowych przez studentów tej uczelni. Ponadto udostępniamy swoją bazę na potrzeby specjalistycznych zajęć dydaktycznych dla studentów kierunków technicznych PWSZ.
Współpracujemy także z władzami Elbląga. Z naszej inicjatywy został zrealizowany projekt rewitalizacji Parku Modrzewie w Elblągu. w roku 2011 powstał na jego terenie nowoczesny i w pełni bezpieczny plac zabaw dla dzieci.
Historia Parku Modrzewie
Tereny położone na północ od Elbląga, które dzisiaj noszą wspólną nazwę Modrzewina,były bardzo zróżnicowane. Występowały wśród nich piaszczyste nieużytki (teren dzisiejszej Zawady), cztery duże obszary leśne oraz kilkanaście majątków rycerskich i mieszczańskich.
Obszar obecnego Parku Modrzewie to min. dawne majątki rycerskie Jeruzalem i Emaus oraz majątek mieszczański Schesmershof z Górą Zamkową.
Na przełomie XIX wieku Góra Zamkowa weszła w posiadanie wybitnego niemieckiego konstruktora maszyn parowych i łodzi Carla Ziese. To on w 1903 roku powiększył teren i stworzył wspaniały park, którego ozdobą była wybudowana na nasłonecznionym wierzchołku Góry Zamkowej, zmienionym na taras ogrodowy, piękna, eklektyczna willa o proporcjach pałacu oraz szklana oranżeria. Park zakomponowano z rozmachem, na przestrzeni ok. 16 hektarów, wykorzystując starodrzew wcześniejszych majątków ziemskich. Park został zaplanowany by przetrwać dziesięciolecia. Jego rozkwit przypadłby na czasy obecne.
Od początku przewidywano jego publiczny, otwarty charakter. Na południu znalazł się kompleks sportowy ze stadionem i kortami tenisowymi oraz strzelnicą sportową z kulołapem z głazów skalnych. W centrum aleje spacerowe z licznymi skupinami drzew, altanami i wieloma rzeźbami ogrodowymi z wapienia oraz granitowymi postumentami.
Na północy – za pałacem – winnice i neogotycka w stylu, wysoka wieża widokowa przypominająca latarnię morską, usytuowana na sztucznie usypanym wzniesieniu. Można z niej było podziwiać wspaniałą panoramę, rozpościerającą się we wszystkich kierunkach: na południu prezentował się okazale park, na wschodzie miasto, na zachodzie Zalew Wiślany i Żuławy, a na północy leżał cały rejon Modrzewiny.
Wśród drzew nasadzonych w parku wykorzystano nieznaną dotąd nigdzie na Wysoczyźnie Elbląskiej liczbę gatunków importowanych i rzadkich. Najbliższym porównaniem imponującego zbioru roślin może być tylko Park Oliwski w Gdańsku.
W 1929 roku posiadłość Ziesego, w tym także ogólno dostępny park, zostały przekazane przez jego spadkobierców miastu Elbląg. Stał się on zamkniętą, ogrodzoną płotem enklawą. W okresie II wojny światowej na terenie parku, w dawnych pomieszczeniach willowych, znajdowała się szkoła NSDAP.
Podczas zdobywania Elbląga w 1945 roku przez Armię Czerwoną willa i inne budynki zostały niemal całkowicie zniszczone. W latach późniejszych podjęto ambitne plany odtworzenia ich dawnej świetności, jednak nigdy ich nie zrealizowano i ostatecznie w lutym 1961 roku willa została rozebrana.
Park nie zachował się w swojej pierwotnej formie. Alejki zostały wyasfaltowane, brzegi stawu wybetonowane i przede wszystkim zmieniono kompozycję drzewostanu. Zniszczeniu uległy również inne obiekty, tj. plac do piłki nożnej, korty tenisowe oraz strzelnica sportowa.
Przetrwał domek bramny, który początkowo został zaadaptowany na mieszkania. W 1988 roku poszerzenie ulicy Mazurskiej wymusiło rozebranie go i zrekonstruowanie 50 metrów w głąb parku. W latach 90-tych XX wieku budynek odnowiono i oddano na potrzeby Komendy Hufca ZHP. Obecnie stoi niewykorzystany.
Park do dzisiaj zachował swoje granice. Można tu zobaczyć liczne gatunki drzew, przede wszystkim modrzew. Z eklektycznej zabudowy zachowały się fragmenty schodów, murków, wieża widokowa i domek bramny.
Również bierzemy udział w akcji w$p1erajmy hosp1cja
Akcja społeczna w$p1erajmy hosp1cja - Ty też weź w niej udział!